'Schotse artsen kunnen niet langer op het hek blijven zitten over de kwestie van hulp bij overlijden'

'Schotse artsen kunnen niet langer op het hek blijven zitten over de kwestie van hulp bij overlijden'

De houding van veel medici, die een 'neutrale' positie innemen – noch voor, noch tegen – is van weinig nut voor patiënten in de laatste fase van hun ziekte, die uiteindelijk de controle willen hebben

Schotland loopt voorop in Groot-Brittannië op het gebied van hulp bij sterven, terwijl er nu een consultatie plaatsvindt in het Schotse parlement, terwijl artsen zich haasten om niet dichter bij een beslissing te komen.

Het standpunt van veel medici, die een 'neutrale' houding aannemen Deze positie – noch voor, noch tegen – is van weinig nut voor patiënten die in de laatste fase van hun ziekte zitten en die uiteindelijk de controle willen behouden.

Patiënten zoals de lezer over wie ik vorige week schreef en die last hadden van motorische problemen neuronziekte en wilde een einde aan zijn leven maken.

De argumenten voor en tegen hulp bij sterven zijn echter verre van eenvoudig, zoals uiteengezet door Brian Christie in de BMJ. Schotse MSP's kunnen worden beïnvloed door sterke publieke steun: uit een enquête uit 2019 in opdracht van de campagnegroep Dignity in Dying Scotland bleek dat 87% een wetswijziging steunt.

Andere landen die geassisteerde dood hebben gelegaliseerd zijn onder meer Nederland, België en Luxemburg , Zwitserland, Spanje, Canada, Nieuw-Zeeland en Colombia.

Verschillende Amerikaanse staten, waaronder Californië en Oregon, en twee Australische staten hebben het ook gelegaliseerd.

Dus wie is er tegen het voorgestelde wetsvoorstel? Ongeveer 200 medici hebben geschreven om hun bezorgdheid te uiten aan de Schotse minister van Volksgezondheid Humza Yousaf, waaronder de voormalige president van het Royal College of Physicians and Surgeons of Glasgow, David Galloway, en Marie Fallon, hoogleraar palliatieve geneeskunde aan de Universiteit van Edinburgh.

Ze schreven: “De verschuiving van het behouden van leven naar het nemen van leven is enorm en mag niet worden geminimaliseerd.

“Het verbod op doden is in bijna alle beschaafde samenlevingen aanwezig vanwege de onmetelijke waarde van ieder mensenleven.”

Organisaties waaronder het Royal College of General Practitioners, de Association for Palliative Medicine en de Church of Scotland blijven tegen legalisering gekant, maar anderen, zoals het Royal College of Nursing en het Royal College of Physicians of London, hebben maatregelen genomen een neutrale houding.

Artsen kunnen niet langer op het hek blijven zitten.

Ik sta achter de BMJ, die in een hoofdartikel zei dat terminaal zieke mensen moeten kunnen kiezen voor geassisteerde dood, en het tijdschrift heeft professionele organisaties opgeroepen een neutraal standpunt in te nemen op grond van het feit dat de samenleving en het parlement een besluit moeten nemen om geassisteerde doodgaan te legaliseren.

En hoe zit het met religieuze leiders? Een voormalige aartsbisschop van Canterbury en een hoge rabbijn stellen mensen met een religieus geloof gerust. Er staat niets in de Schrift dat verbiedt om een ​​sterfgeval te helpen een einde te maken aan het lijden.

De Britse en Schotse parlementen zullen binnenkort debatteren over de vraag of artsen mogen assisteren bij de dood van een stervende patiënt .

Naar mijn mening is waardig sterven een fundamenteel mensenrecht.

Bron